تعیین سهم کاربری مختلف اراضی در تولید رسوب تپه های ماسه ای با استفاده از روش انگشت نگاری(منطقه مورد مطالعه: نگار- بردسیر، استان کرمان)

شناخت منشأ تپه های ماسه ای درطرح های کنترل فرسایش بادی دارای اهمیت است .به دلیل وجود مشکلات زیاد در کاربرد روش-های سنتی، روش های انگشت نگاری یا ردیابی یا به عبارتی منشأیابی به عنوان روشی جایگزین و مناسب مورد توجه محققین مختلف قرار گرفته است. در روش یاد شده با استفاده از ترکیبی مناسب از خصوصیات جدا کننده منابع رسوب، سهم منابع رسوب در تولید رسوب تعیین می شود. در این تحقیق، سعی شده است با بهره گیری از ترکیبی مناسب از عناصر ژئوشیمیایی،که قادر به جداسازی کاربری های مختلف اراضی در منطقه نگار واقع در شهرستان بردسیر از استان کرمان هستند سهم زیرحوضه های یاد شده تعیین شود . بدین منظور 20 نمونه سطحی از 3 کاربری به عنوان منطقه برداشت و 5 نمونه از تپه های ماسه ای برداشت گردید و بخش کمتر از 5/62 میکرون به عنوان هدف آزمایش قرار گرفت و fe, zn, cu, mn, ca توسط دستگاه جذب اتمی و k, na توسط دستگاه فلیم فتومتر اندازه گیری شدند. عناصر به عنوان ردیاب مورد استفاده قرار گرفتند. سپس با استفاده از روش های آماری مانند آزمون تجزیه واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و تحلیل تشخیص، انتخاب اولیه و ترکیب بهینه از ردیاب ها صورت گرفت. با بهره گیری از روش تحلیل تشخیص 2 ردیاب( mn,ca) از بین ردیاب های fe,zn,cu,mn,k,na,ca,mg به عنوان ترکیب مناسب انتخاب شدند. در نهایت با استفاده از مدل های ترکیبی سهم کاربری های کشاورزی، مرتع و اراضی بایر به ترتیب برابر 52/50، 34/26، 14/23 درصد به دست آمد و در کل کاربری کشاورزی بیشترین مقدار رسوب را تولید می کند. خطای نسبی برابر 6/3 درصد و ضریب کارایی مدل 96 درصد محاسبه شد.